Zbigniew Młynarski – Jedz Dobrze | Produkty spożywcze - Zbigniew Młynarski

Stosujesz anyż gwiaździsty w swojej kuchni? Dowiedz się o nim więcej!

Badian właściwy, jest znany również pod nazwą anyż gwiazdkowy lub anyż gwiaździsty. Aromatyczna przyprawa o wyjątkowym wyglądzie. Warto poznać ją lepiej i przekonać się, czy warto i w jaki sposób korzystać z niej w swojej kuchni.

Anyż gwiazdkowy – pochodzenie

Rosnące na wiecznie zielonym drzewie szyszki w kształcie gwiazd pochodzą bezpośrednio z Chin i Wietnamu, oraz innych części Azji, zwłaszcza Indii. Drzewo badian osiąga dojrzałość w wieku 6 lat i może dawać owoce mając nawet 100 lat.

Anyż gwiaździsty – cechy charakterystyczne

W każdym z ośmiu ramion anyżowej gwiazdki znajduje się jedno nasionko i tylko ta część nadaje się do spożycia. Anyż charakteryzuje się silnym zapachem i korzennym, piekącym, lekko słodkim smakiem. Ceniony nie tylko w kuchni, ale również jako ziele zobojętniające kwas solny w żołądku dzięki czemu zapobiega wystąpieniu zgagi, wzdęć i gazów.

Właściwości anyżu

Anyż gwiazdkowy jest na swój sposób faktycznie gwiazdą w świecie przypraw. Przede wszystkim na uwagę zasługuje bogactwo antyoksydantów, zwłaszcza kwercetyny, kwasu kumarynowego, tymolu, anetolu oraz kwasu kawowego. Poza tym badian zawiera również sporo witaminy C, magnezu, potasu, wapnia i żelaza.

Z punktu widzenia zdrowotnego najważniejszym związkiem chemicznym obecnym w anyżu gwiazdkowym jest jednak kwas szikimowy, stanowiący aż 7% wagi przyprawy. Pod tym względem badian jest zdecydowanym rekordzistą. Kwas szikimowy jest także głównym składnikiem aktywnym niektórych leków stosowanych podczas infekcji. Gwiaździsta przyprawa posiada również silne właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze.

Ponadto badian może pomóc w przypadku bezsenności, ponieważ wykazuje działanie uspokajające, a także przy bólach mięśni i stawów, zwłaszcza w przebiegu chorób reumatycznych czy problemów skórnych.

Oryginalny anyż gwiazdkowy jest przyprawą bezpieczną, choć może wywoływać alergię. Olejek anyżowy z kolei nie jest ~~również~~ polecany kobietom w ciąży, matkom karmiącym oraz dzieciom do lat 5.

Anyż gwiaździsty – zastosowanie

Anyż gwiaździsty szczególnie często używany jest podczas świąt jako dodatek do wszelkiego rodzaju wypieków. Równie chętnie dodaje się go do herbat, likierów, nalewek, czy „grzańca”. Świetnie sprawdza się jako komponent do zup owocowych, kompotów, dań kuchni hinduskiej, wietnamskiej i chińskiej, potraw słodko-kwaśnych, deserów, powideł, pierniczków czy anyżowych cukierków. Co ciekawe anyż gwiaździsty wchodzi w skład przyprawy „pięciu smaków” oraz mieszanki przypraw curry.

Czy warto sięgać po amarantus? Jak wykorzystać i co daje jego spożywanie?

Amarantus, inaczej szarłat, pochodzi z Ameryki Południowej. Po ugotowaniu ma wyczuwalny aromat i posmak chałwy. Ostatnio produkt ten zyskuje na popularności, dlatego warto go lepiej poznać.

Amarantus – skarbnica drogocennych składników

100g produktu dostarcza 371kcal, około 62g węglowodanów, 7g tłuszczu, około 13,5g białka oraz około 7g błonnika.

Amarantus dostarcza pełnowartościowe białko posiadające wszystkie aminokwasy egzogenne. Amarantus, poza dużą ilość białka, dostarcza sporo błonnika, witamin z grupy B, witaminę E, K, A, C i składniki mineralne takie jak: fosfor, potas, magnez, żelazo, cynk, i wapń.

Nasiona amarantusa są bogate w związki przeciwutleniające (głównie polifenole w tym flawonoidy). Amarantus zawiera skwalen, czyli związek antyoksydacyjny, który ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwalergiczne. Ponadto obniża ryzyko wystąpienia schorzeń układu krążenia. Zawartość skwalenu oraz witaminy E i C sprawia, że szarłat wzmacnia odporność, poprawia krążenie krwi, działa antybakteryjnie i przeciwnowotworowo. Dzięki wysokiej zawartości błonnika pokarmowego, witamin antyoksydacyjnych głównie witaminy E a także skwalenu, amarantus może wykazywać właściwości redukowania cholesterolu całkowitego, frakcji LDL oraz trójglicerydów w surowicy krwi. Do tego błonnik reguluje motorykę oraz przyspiesza pasaż jelitowy, zapobiegając zaparciom.

Najlepsze roślinne źródło żelaza

Warto podkreślić, iż amarantus ma więcej białka, tłuszczu, błonnika, wapnia i żelaza niż pszenica. Pod względem ilości żelaza przewyższa niemal wszystkie rośliny, ze szpinakiem włącznie. Amarantus, z uwagi na dobrze przyswajalne żelazo i wapń, można wykorzystać w diecie kobiet w ciąży, osób starszych oraz osób chorujących na niedokrwistość.

Amarantus – jak wykorzystać?

Amarantus dobrze komponuje się z różnego rodzaju przekąskami, deserami, może być doskonałym urozmaiceniem śniadań i obiadów. Ziarna amarantusa można ugotować i wykorzystać tak, jak kaszę – jako dodatek do mięs, warzyw czy ryb.

Więcej artykułów na 👉 https://mlynarski.pl/nowosci/

Czy wiesz, co daje Ci agrest? Właściwości i inne informacje, które warto znać

Agrest – pochodzenie:

Agrest to kolczasty krzew z rodziny agrestowatych. Występuje na terenie Europy, Azji oraz Afryki.

Agrest – wartości odżywcze:

100 g produktu dostarcza średnio 47 kcal, około 12 g węglowodanów (w tym około 5 g cukrów), około 0,5 g tłuszczu, około 3 g błonnika, oraz mniej niż 1 g białka.

Agrest zawiera witaminy A, C, E, z grupy B oraz wiele pierwiastków niezbędnych dla ludzkiego organizmu jak: mangan, potas, fosfor, miedź, wapń, magnez, żelazo i cynk. Są w nim też obecne związki o działaniu przeciwutleniającym takie jak: flawonole czy antocyjany, oraz kwasy organiczne.

Agrest – właściwości zdrowotne:

Udowodniono naukowo, że flawonole i antycyjany mają korzystny wpływ na zdrowie układu krążenia. Pomagają obniżyć wartości ciśnienia tętniczego krwi oraz elastyczność naczyń krwionośnych, co ma kolosalny wpływ na obniżanie ryzyka rozwoju chorób serca. Działanie flawonoli i antocyjanów potęguje potas, który wspomaga proces regulacji ciśnienia krwi i wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka chorób serca i udaru mózgu.

Występująca w owocu agrestu witamina C wykazuje działanie przeciwutleniające, przeciwbakteryjne, stymulujące regenerację śródbłonka naczyń krwionośnych. Uczestniczy też w syntezie kolagenu i wpływa na funkcjonowanie układu odpornościowego. Do tego hamuje tworzenie się blaszki miażdżycowej oraz uszczelnia małe naczynia krwionośne. Z kolei miedź bierze udział w syntezie krwinek czerwonych przez co poprawia transport i proces wchłaniania żelaza. Wpływa to na syntezę prostaglandyn, czyli związków, które wpływają na prawidłową czynność serca oraz ciśnienie tętnicze krwi. Mangan jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego, krzepnięcia krwi i wzrostu kości.

Właściwości agrestu cenią urolodzy, gdyż działa on moczopędnie i ułatwia organizmowi pozbycie się toksyn, minimalizuje pojawiające się obrzęki, działając przeciwzapalne, żółciopędne i wzmacniając układ odpornościowy.

Agrest, a dieta:

Agrest stanowi bogate źródło błonnika pokarmowego, który poprawia perystaltykę jelit, zmniejsza uczucie głodu oraz potęguje uczucie sytości. Błonnik pomaga też w kontroli poziomu cukru we krwi, obniżeniu wartości ciśnienia krwi oaz cholesterolu. Owoce agrestu są szczególnie bogate w pektyny, które mają właściwości żelujące, dlatego są wykorzystywane na szeroką skalę w przemyśle spożywczym. Mają niski indeks glikemiczny i zawierają stosunkowo niedużo węglowodanów, dlatego mogą być spożywane przez osoby z cukrzycą.

Jak można wykorzystać agrest?

Niezależnie od odmiany, owoce agrestu są znakomitym dodatkiem w kuchni. Można je mrozić, suszyć, a świeże świetnie nadają się na dżemy, konfitury, soki, kompoty lub jako dodatek do ciast czy owsianki.

❗ Zobacz nasze inne wpisy:

📌 Naszą misją jest, by każdy czerpał z jedzenia jak najwięcej zdrowia i radości – bez przymuszania się do czegoś i wyrzeczeń. Jeśli chcesz wiedzieć więcej, zapraszamy do odwiedzania naszej strony https://mlynarski.pl/

Jesteśmy także na Facebooku 👇

https://www.facebook.com/zm.jedzdobrze/

Oraz na YouTube 👇

Jedz dobrze by Młynarski

Ananas – czy warto jeść? Wartości odżywcze, kalorie, wady i zalety ananasów

Ananas…Bardzo słodki, soczysty, egzotyczny owoc. Powszechnie znany i lubiany. Warto przyjrzeć się jednak mu bliżej i dowiedzieć się więcej na temat jego właściwości i tego, kto powinien (a kto nie) chętnie po niego sięgać.

Ananas – pochodzenie

Ananas to roślina z rodziny bromeliowatych, naturalnie występująca w Ameryce Południowej a dokładnie w Brazylii i Paragwaju.

Ananas: wartości odżywcze

100g produktu dostarcza średnio 50 kcal, około 13g węglowodanów, w tym około 10g cukrów, 0,1g tłuszczu, około 0,5g białka, około 1,5g błonnika, a także niemal 50 mg witaminy C.

Ananas – źródło witaminy C

Najwięcej w ananasie jest witaminy C, która wzmacnia organizm i chroni przed infekcjami. Witamina C jest przeciwutleniaczem i zabezpiecza organizm przed szkodliwym działaniem wolnych rodników.

Obniżona odporność? Ananas pomoże!

Ananas zawiera substancje o działaniu przeciwzapalnym, jest źródłem witamin z grupy B, witaminy A, E i C oraz wielu związków mineralnych jak: wapń, fosfor, sód, żelazo, miedź, magnez, mangan, cynk i potas.

Owoc ten zawiera także kwasy organiczne: cytrynowy i jabłkowy. Kwas jabłkowy wzmacnia odporność organizmu, bierze udział w ujędrnianiu i wygładzaniu skóry oraz zmniejsza ryzyko zatrucia metalami ciężkimi.

Bromelina – największe dobrodziejstwo ananasów

Prawdopodobnie najważniejszą substancją w kontekście zdrowotnego wpływu ananasa na organizm człowieka jest bromelina, enzym ułatwiający trawienie białek, tym samym zwiększa ich przyswajalność. Enzym ten wykazuje także działanie przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, przeciwzakrzepowe, oraz odtruwające. Do tego wspomaga dobroczynne działanie bakterii probiotycznych w układzie pokarmowym człowieka. Dzięki zawartości bromeliny jedną z właściwości ananasa jest ułatwianie odchudzania poprzez przyspieszanie procesów przemiany materii oraz wspomaganie organizmu w trawieniu białek. Kolejną niezwykłą właściwością bromeliny zawartej w ananasach jest przeciwdziałanie zakrzepom krwi oraz regulacja ciśnienia. Bromelina nie dopuszcza do sklejania się płytek krwi, dzięki czemu jest środkiem przeciwdziałającym chorobie wieńcowej i zakrzepowemu zapaleniu żył.

Natomiast obecny w ananasie potas usprawnia gospodarkę wodno-elektrolitową, poprawiając pracę mięśni, w tym serca oraz reguluje poziom ciśnienia.

Ananas a odchudzanie

Ananas zawiera błonnik, który zapewnia długotrwałe uczucie sytości. Do tego wspomaga trawienie, reguluje perystaltykę jelit oraz przyspiesza metabolizm.

Ananas – cukrzyca: czy można?

Nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy nie wspomnieli o tym, czy mając cukrzycę można jeść takie egzotyczne owoce, jak ananas. Indeks glikemiczny tego owocu jest niestety średni, dlatego nie powinien być spożywany przez osoby z cukrzycą.

❗ Zobacz nasze inne wpisy:

❗ Jeśli chcesz wiedzieć jak czerpać z jedzenia możliwie najwięcej zdrowia i radości, zapraszamy też na nasz kanał na YouTube:

Jedz dobrze by Młynarski

Szpinak – wartość odżywcza, właściwości, zastosowanie

Szpinak to warzywo z rodziny szarłatowatych i pochodzi z Azji.

100g szpinaku dostarcza 20 kcal, 3 g węglowodanów, mniej niż 0,5g tłuszczu, około 2,5g białka, około 2,5g błonnika i mniej niż 0,5g soli. Szpinak zawiera takie składniki mineralne jak: potas, sód, magnez, wapń, fosfor, żelazo, mangan, cynk i selen oraz witaminy z grupy B, w tym przede wszystkim kwas foliowy.

Właściwości szpinaku

Substancje bioaktywne zawarte w szpinaku to flawonoidy oraz karotenoidy takie jak: luteina, zeaksantyna i beta-karoten. Są to nie tylko przeciwutleniacze ale także substancje o działaniu przeciwzapalnym. Dodatkowymi przeciwutleniaczami, występującymi w szpinaku są cynk, selen oraz witaminy A i C. Zawartość tych wszystkich związków wpływa bardzo korzystnie na stan układu krążenia, zapobiega miażdżycy oraz nadciśnieniu tętniczemu.

Luteina i zeaksantyna odpowiadają przede wszystkim za prawidłowe funkcjonowanie narządu wzroku. Wprowadzenie szpinaku do diety znacznie obniża ryzyko zachorowania na zwyrodnienie plamki żółtej. Warto przy tym wspomnieć, iż podobnie jak wiele innych składników odżywczych, luteina ulega degradacji pod wpływem ciepła, dlatego najlepiej spożywać liście w formie surowej. Obecna w szpinaku witamina C ułatwia wchłanianie innych składników odżywczych, w tym żelaza, które jest potrzebne do budowy czerwonych krwinek. Szpinak zawiera także błonnik, który poprawia pracę jelit.

W liściach szpinaku zawarte są szczawiany, mogące przyczyniać się do powstawania kamicy nerkowej. Niekorzystne działanie szczawianów można zniwelować przez dodanie mleka bądź śmietany do potraw przyrządzanych na bazie szpinaku. Ze względu na sporą ilość kwasu foliowego szpinak jest polecany kobietom w ciąży.

Z uwagi na niski indeks glikemiczny oraz bardzo niewielką ilość węglowodanów, może być swobodnie spożywany przez osoby z cukrzycą.

W jakiej postaci spożywać szpinak?

Procesy kulinarne mają istotny wpływ na wartość odżywczą szpinaku oraz jego potencjał antyoksydacyjny. Dla przykładu blanszowanie obniża poziom polifenoli oraz kwasu askorbinowego. Największy potencjał antyoksydacyjny wykazują świeże liście, które można dodawać do sałatek. Można je także stosować jako farsz do pierogów, naleśników lub dodatek do mięsa czy makaronu.

Zobacz nasze inne wpisy 👇